‘Wij zijn een beetje een unieke club’
Ze zijn er als ervaringsdeskundigen voor lotgenoten. En dan zit je ineens met iemand aan tafel die alles behalve een lotgenoot is, de koningin! Het overkwam Alexander en Saskia woensdagmiddag. Die haar bezoek niet alleen zeer eervol vinden, ze denken dat het ook echt kan helpen.
De medewerkers van het het Wijkpaleis, de ontmoetingsplek in Rotterdam-West, komen even buurten. Is ze dat? Ja, daar zit koningin Máxima, in een van hun zalen aan een van hun tafels, luisterend naar mensen die één ding gemeen hebben: ze hebben wat meegemaakt en verlenen nu zorg aan lotgenoten.
Alexander Hogendoorn zit rechts naast de koningin, Saskia Lagerwaard direct links naast haar. Hare majesteit komt haar licht opsteken over Herstel Dichtbij, een programma van onder meer het Oranje Fonds om een dertigtal uiterst laagdrempelige projecten in den lande te steunen.
Low profile
In Rotterdam zijn dat de Zorgvrijstaat voor wijkbewoners van West met psychische problemen en de Stichting JIJ die mensen met een eetstoornis bijstaat. Ze hebben hun plekje wel veroverd, maar blijven low profile en moeten knokken om de eindjes aan elkaar te knopen. Ze zou wel ‘minder energie in de financiering willen steken’, vertelt Lagerwaard de koningin.
Zij tilde dertien jaar geleden de Stichting JIJ van de grond als klankbord voor Rotterdammers met een eetstoornis. Nu helpt ze waar nodig met 130 vrijwilligers en steun van het Oranje Fonds. ,,Ik heb zelf een eetstoornis gehad en merkte dat het moeilijk is erover te praten. We begonnen als een soort zelfhulpgroep. Daar bleek grote behoefte aan.”
“Het is soms een te grote stap om naar de huisarts te gaan.” – Saskia Lagerwaard, Stichting JIJ (voor eetstoornissen)
Er zijn veel mensen met een eetstoornis, van anorexia en boulimia tot binge eating (mateloze vreetbuien). Bij het informatie- en adviespunt van JIJ kloppen jaarlijks 2500 tot 3000 mensen aan, vertelt Lagerwaard. ,,Het is soms een te grote stap, vaak uit schaamte, om naar een huisarts te gaan. Wij zijn laagdrempelig; je praat met iemand die het zelf heeft meegemaakt.”
Eetstoornissen verbloemen ander problemen. ,,Mensen zoeken iets om zich staande te houden. Soms gaan ze in therapie, maar dat is een klein percentage. Een grote groep tobt er zelf mee. Dan is het belangrijk dat je weet dat wij met ons inloophuis en informatiepunt een waardevolle schakel kunnen zijn.”
Waar ga je heen?
De Zorgvrijstaat is ook zo’n waardevolle schakel in de zorg. Tien jaar geleden nam Hogendoorn het initiatief voor wat hij noemt ‘zelfregie’, ‘herstel’ en ‘persoonlijke ontwikkeling’. Om het beeldender te maken: ,,We helpen je weer achter het stuur van je leven te gaan zitten. Je kunt daar angstig voor zijn, maar het is angstiger als je wordt gereden en niet weet waar je heen gaat.”
Dat is wat de medewerkers van Zorgvrijstaat proberen te bereiken, legt hij uit. ,,Grip krijgen op je eigen leven.” Dat nu koningin Máxima bij hem op de stoep staat, denkt Hogendoorn wel te kunnen verklaren. ,,Wij zijn een beetje een unieke club. Bij ons neem je niet deel aan een programma, je wordt lid van een netwerk. Bij ons ontmoet je mensen, zijn we er als wijk voor elkaar.”
Aanwezigheid koningin helpt
De koningin, beschermvrouwe van het Oranje Fonds, knikt en kijkt ernstig bij al die verhalen van de Herstel Dichtbij-projecten die één gemene deler hebben. Of, zoals iemand het verwoordt: ,,Bij ons krijg je geen intake-gesprek, maar iemand tegenover je die zegt: dat heb ik ook gehad.”
“Uiteindelijk beperken wij de maatschappelijke kosten door te voorkomen dat bewoners in de ellende terecht komen.” – Alexander Hogendoorn, Oprichter Zorgvrijstaat
